Kan een Ikebana Vaas een Ziel Hebben?

Sommige vazen doen trouw hun werk, zwijgzaam en zonder pretenties. En dan heb je de andere—de exemplaren die meer lijken te fluisteren dan te dragen, doordrenkt van verhalen, mysterie en een vleugje koppigheid.

Houten Kist met de MimiTsuki Vaas

Deze vaas arriveerde in een houten kist. Via Marja, een ikebana-vriendin en voormalig voorzitter van de Nederlandse Sogetsu Ikebana-branch, via haar vond hij zijn weg naar mij. Dank je, Marja :-).

O-senbetsu – Afscheidsgeschenk van Matsushita Denki, nu Panasonic

Daarvoor was hij in het bezit van iemand die werkte bij Matsushita in Japan—een afscheidsgeschenk uit de jaren 60 of 70. Zorgvuldig opgeborgen in zijn eigen houten doos, versierd met sierlijke, handgeschreven Japanse karakters. Mysterieuze tekens, ongrijpbaar en raadselachtig.

Het soort schrift waar je je ogen bij samenknijpt, alsof je bij kaarslicht een eeuwenoud perkament probeert te ontcijferen—of, nog uitdagender, de aantekeningen van een dokter die schrijft alsof zijn pen in brand staat.

Mimitsuki | Met Oren

De technologie bood een helpende hand en gaf een mogelijke aanwijzing: dit zou Iga-keramiek kunnen zijn, een stijl bekend om zijn robuuste schoonheid en stille kracht. Toch blijft de volledige waarheid net buiten bereik, als een naam die op het puntje van je tong ligt.

Het is ook een mimitsuki, een term met een poëtische lading die iets sculpturaals en expressiefs oproept—veel eleganter dan de letterlijke Nederlandse vertaling, ‘met oren’. Die kleine, beeldhouwkundige details geven de vaas bijna iets beziels, alsof hij luistert, als een stille getuige van alle schikkingen die hij al heeft gedragen.

Ikebana Schikking in een MimiTsuki Container

Werken met deze vaas voelt anders—alsof ik thee drink met een oude verhalenverteller die, met twinkelende ogen, al mijn pogingen aanschouwt en zachtjes knikt, alsof hij meer weet dan hij prijsgeeft. Het voelt bedachtzamer. Meer verbonden.

En zo gaat het verhaal van deze vaas verder, nu in mijn handen. Meer bereisd dan de meeste gekoesterde objecten, wacht hij op het volgende hoofdstuk—misschien een rustpauze, misschien een nieuw avontuur—maar altijd met de fluistering van het verleden in zijn klei gebakken.

Misschien heb jij ook een vaas met een verleden—iets geërfd, iets gevonden, iets dat meer voelt dan zomaar een voorwerp. Als dat zo is, hoor ik graag jouw verhaal.

En als iemand meer weet over de herkomst of de maker van deze vaas, laat het me weten. Dit mysterie is nog niet opgelost.